Reggae efsanesi 73 yaşında öldü

Reggae’nin en önemli seslerinden biri olan Bunny Wailer, 73 yaşında öldü.

Jamaika, Kingston’dan müzisyen, çocukluk arkadaşı Bob Marley ile birlikte The Wailers’ın kurucu üyesiydi.

Birlikte, Wailer 1974’te solo gitmek için ayrılmadan önce Simmer Down ve Stir It Up gibi reggae klasikleriyle uluslararası üne kavuştular.

Üç Grammy kazanmaya devam etti ve 2017’de Jamaika’nın Liyakat Nişanı verildi.

Ölümü yönetici Maxine Stowe ve Jamaika Kültür Bakanı Olivia Grange tarafından doğrulandı.

Ölüm nedeni bilinmemekle birlikte, Temmuz 2020’de felç geçirdiğinden beri hastanedeydi.

Hayranları ve diğer müzisyen arkadaşları onu bir efsane olarak tanımlarken, müzisyene çoktan övgüler yağdırıldı.

Red Hot Chili Peppers basçısı Flea , “Aman Tanrım Bunny Wailer’ı korusun” diye yazdı . “Ne gerçek bir rockçı ve asil bir adam. Onu seviyorum.”

Jamaika politikacı Peter Phillips bir Facebook gönderisinde “Orijinal Wailers’ın sonuncusu Bunny Wailer’ın ölümü, Jamaika’nın müzik deneyiminin en canlı dönemini kapatıyor” diye yazdı. “Bunny iyi ve bilinçli bir Jamaikalı kardeşti.”

Gerçek adı Neville O’Riley Livingston olan yıldız, Bob Marley’in 1981’de kanserden ölümü ve 1987’de bir soygun sırasında Peter Tosh’un öldürülmesinin ardından The Wailers’ın hayatta kalan son üyesi olmuştu.

20 Nisan 1947’de doğan Livingston, ilk yıllarını bir bakkal dükkanı işleten babası Thaddeus tarafından büyüdüğü Nine Miles köyünde geçirdi.

Marley ile ilk tanıştığı yer burasıydı ve çocuklar kısa süre sonra sıkı arkadaş oldular ve Stepney İlköğretim Okulu ve Ortaokulda birlikte ilk müziklerini yaptılar.

Marley’nin babasının 1955’teki ölümünün ardından, annesi Cedella, Livingstone’un babasının yanına taşındı. Oğlanlar, özellikle Cedella ve Thaddeus’un Pearl adında bir kızı olduktan sonra, esasen üvey kardeş olarak yetiştirildiler.

Kingston’daki Trenchtown’a taşındıktan sonra Peter Tosh ile tanıştılar ve The Wailing Wailers adlı bir vokal grubu kurdular – çünkü Marley “Ağlamaya başladık” dedi.

Bölge fakirdi ve şiddete maruz kalıyordu. Livingstone daha sonra ilk gitarını “bir bambu asasından, bir elektrik kablosundan ince teller ve büyük bir sardalya kutusundan” yaptığını hatırladı.

Ama şarkıcı Joe Higgs, namı diğer “Reggae’nin vaftiz babası” yakınlarda yaşadı ve çocukları kanatlarının altına aldı. Vokalisti Junior Braithwaite’i ekleyerek ve isimlerini The Wailers olarak kısaltmadan önce şarkıcı Beverly Kelso ve Cherry Green’i destekleyerek seslerini geliştirdiler.

Aralık 1963’te grup, Marley’in Kingston gettolarında barış için yazdığı bir şarkı olan Simmer Down’ı kaydetmek için Coxsone Dodd’ın ünlü Studio One’a girdi.

Müzikten daha hızlı ve daha sert The Wailers daha sonra tanındı, şarkı Jamaika’da bir numaraya ulaşarak anında hit oldu. İlk albümleri The Wailing Wailers’ı 1965’te yayınlamadan önce Duppy Conqueror’un orijinal versiyonunu takip ettiler.

Kısa bir süre sonra, Marley evlenip ABD’ye taşındığında grup ara verdi ve Livingstone esrar bulundurmaktan bir yıl hapis yattı. Ancak ikinci albümleri Soul Rebels’i yayınlamadan önce 1966 ile 1970 yılları arasında 28 single çıkarmayı başardılar.

Uluslararası başarıları üç yıl sonra Chris Blackwell’in Island Records için yaptıkları ilk kayıt olan Catch A Fire ile geldi.

İşbirliği neredeyse tesadüfen gerçekleşti. The Wailers, Stir It Up albümünde yer alan Johnny Nash’le Birleşik Krallık turuna çıkıyordu, ancak eve dönüş yolculuğunun parasını ödeyemiyorlardı.

Blackwell, grubu Island’a imzalamayı teklif etti, onlara uçak ücretlerini ve Jamaika’da bir albüm kaydetme maliyetlerini karşılamak için bir avans ödedi.

Grubun hoşnutsuzluğuna rağmen, bazı şarkıları uluslararası bir izleyici için daha çekici hale getirmek için fazla seslendirildi.

Blackwell daha sonra Rolling Stone’a “Wailers’ı kırmanın yolunun siyah bir rock gösterisi olduğunu hissettim; orada bazı rock unsurları olmasını istedim” dedi. “Bunny ve Peter Jamaika’dan ayrılmak istemediler, bu yüzden overdub’ları yaptığımızda Bob İngiltere’ye geldi.”

Island’ın albümlerini Bob Marley ve The Wailers adı altında pazarlaması ve Livingstone’u ailesinden uzak tutan bir turne programı ile grup içinde gerginlikler artmaya başladı.

Livingstone, turne yaşam tarzının işlenmiş yiyecekleri yeme ve “ucube kulüpleri” oynamaya yönelik baskıyı gerekçe göstererek Rastafaryan inançlarıyla çatıştığını söyleyerek ayrıldı.

Gruptan bağımsız olarak, Dreamland ve Burning Down Cümle gibi klasik şarkıların yer aldığı solo albümü Blackheart Man üzerinde çalışmaya başladı.

1981’de Rock ‘n’ Groove ve 1980’lerdeki Bunny Wailer Sings The Wailers dahil olmak üzere birçok beğeni toplayan albüm çıkardı ve grubun bazı klasik materyallerini tekrar ziyaret etti.

1990’larda en iyi reggae albümü için Grammy ödülünü üç kez kazandı – bu kayıtların her biri Marley ve Wailers’ın mirasını genişletip koruyarak: 1991’s Time Will Tell: A Tribute to Bob Marley, 1995’s Crucial! Roots Classics ve 1997’nin all-star Hall of Fame: A Tribute to Bob Marley’in 50. Yıldönümü.